ఆరడుగుల బుల్లెట్టు

గగనపు వీధి వీధి వలసఎల్లి పోయిన నీలి మబ్బు కోసం తరలింది తనకు తనే ఆకాశం పరదేసం శిఖరపు అంచు నుంచి నెల జారి పోయిన నీటి చుక్క కోసం విడిచింది చూడు నగమే తన బాసం వనవాసం ||1|| బైరవుడో భార్గవుడో భాస్కరుడో మరి రక్కసుడో ఉక్కు తీగలాంటి వంటి నైజం వీడు మెరుపులన్ని ఒక్కటైనా తేజం రక్షకుడో భక్షకుడో పరిక్షలకే సుషిఖితుడో శత్రువు అంటూ లేని వింత యుద్ధం వీడి గుండె లోతు గాయమైన సిద్దం నడిచొచ్చే నర్తన శౌరి పరిగెత్తే పరాక్రమ శైలి హాలాహలం హరించిన గంగ హృదయుడో వీడు ఆరడుగుల బుల్లెట్టు వీడు ధైర్యం విసిరిన రాకెట్టు ||1|| గగనపు వీధి ||2|| దివి నుంచి బువి పైకి భగ భగ మని కురిసేటి వినిపించని కిరణం చప్పుడు వీడు వడివడిగా వడగల్లె దడ దడమని జారేటి కనిపించని జడి వానేగా వీడు శంఖంలో దాగేటి పోటెత్తిన సంద్రం హోరితడు శోకాన్నే దాచేసే అశోకుడు వీడురో వీడు ఆరడుగుల ||2|| తన మొదలే వదులుకొని పైకెదిగిన కొమ్మలకి చిగురించిన చోటుని చూపిస్తాడు తన దిశనే మార్చుకొని ప్రభవించే సూర్యుడికి తన తూర్పు పరిచయమే చేస్తాడు పామరుడో రాఘవుడో మనసును దోచే మాధవుడో సైనికుదో శ్రామికుడో అసాద్యుడు వీడురో వీడు ఆరడుగుల ||3|| గగనపు వీధి ||3||

Namo Narayanaya Namo - Balakrishna Prasad

Siri Vennala

నీ పయనం ఎక్కడికో

ఛలోరే ఛలోరే చల్ ఛలోరే ఛలోరే చల్ ఛలోరే ఛలోరే చల్ చల్

నీ పయనం ఎక్కడికో నీకు తెలియాలిగా

ఏ సమరం ఎవ్వరితో తేల్చుకో ముందుగా ||ఛలోరే ||                  

చంపనిదే బతకవనీ బతికేందుకు చంపమనీ

నమ్మించే అడవిని అడిగేం లాభం బతికే దారెటనీ ||ఛలోరే ||

సంహారం సహజమనీ సహవాసం స్వప్నమనీ

తర్కించే తెలివికి తెలిసేనా తానే తన శతృవనీ ||ఛలోరే ||

నీ పయనం ఎక్కడికో నీకు తెలియాలిగా

ఏ సమరం ఎవ్వరితో తేల్చుకో ముందుగా ||ఛలోరే ||

ధీరులకీ దీనులకీ అమ్మ ఒడి ఒక్కటే

వీరులకీ చోరులకీ కంటతడి ఒక్కటే ||ఛలోరే ||

అపుడెపుడో ఆటవికం మరి ఇపుడో ఆధునికం

యుగయుగాలుగా ఏ మృగాల కన్నా ఎక్కువ ఏం ఎదిగాం ||ఛలోరే ||

రాముడిలా ఎదగగలం రాక్షసులను మించగలం

రకరకాల ముసుగులు వేస్తూ మరిచాం ఎపుడో సొంత ముఖం ||ఛలోరే ||

తారలనే తెంచగలం తలుచుకుంటే మనం

రవికిరణం చీల్చగలం రంగులుగా మార్చగలం ||ఛలోరే ||

చుక్కల్లారా చూపుల్లారా

చుక్కల్లారా చూపుల్లారా ఎక్కడమ్మా జాబిలి

మబ్బుల్లారా మంచుల్లారా తప్పుకోండే దారికి

వెళ్ళనివ్వరా వెన్నెలింటికి

విన్నవించరా వెండిమింటికి

జోజో లాలి జోజో లాలి

జోజో లాలి జోజో లాలి

మలిసంధ్య వేళాయే చలిగాలి వేణువాయే

నిదురమ్మా ఎటుబోతివే

మునిమాపు వేళాయే కనుపాప నిన్ను కోరే

కునుకమ్మా ఇటు చేరవే

నిదురమ్మా ఎటుబోతివే

కునుకమ్మా ఇటు చేరవే

గోధూళి వేళాయే గూళ్ళన్నీ కనులాయే

గువ్వల రెక్కలపైనా రివ్వూరివ్వున రావే

జోలపాడవా బేలకళ్ళకి

వెళ్ళనివ్వరా వెన్నెలింటికి

జోజో లాలి జోజో లాలి

పట్టుపరుపులేల పండువెన్నెలేల

అమ్మ ఒడి చాలదా బజ్జోవే తల్లి

పట్టుపరుపేలనే పండువెన్నెలేలనే

అమ్మ ఒడి చాలునే నిన్ను చల్లంగ జోకొట్టునే

నారదాదులేల నాదబ్రహ్మలేల

అమ్మ లాలి చాలదా బజ్జోవే తల్లి

నారదాదులేలనే నాదబ్రహ్మలేలనే

అమ్మ లాలి చాలునే నిన్ను కమ్మంగ లాలించునే

చిన్నిచిన్ని కన్నుల్లో ఎన్నివేల వెన్నెల్లో

తీయనైన కలలెన్నో ఊయలూగు వేళల్లో

అమ్మలాలపైడి కొమ్మలాల ఏడి ఏవయ్యాడు అంతులేడియ్యాల కోటితందనాల ఆ నందలాల

గోవులాల పిల్లంగోవులాల గొల్లభామలాల యాడనుంది ఆలనాటి నందనాల ఆనందలీల

జాడచెప్పరా చిట్టితల్లికి

వెళ్ళనివ్వరా వెన్నెలింటికి

జోజో లాలి జోజో లాలి

చుక్కల్లారా చూపుల్లారా ఎక్కడమ్మా జాబిలి

మబ్బుల్లారా మంచుల్లారా తప్పుకోండే దారికి

ఔరా అమ్మకచెల్ల

అమ్మలాలపైడి కొమ్మలాల ఏడి ఏవయ్యాడు జాడలేడియ్యాల కోటితందనాల ఆ నందలాల
గోవులాల పిల్లంగోవులాల గొల్లభామలాల యేడనుంది ఆలనాటి నందనాల ఆనందలీల

ఔరా అమ్మకచెల్ల ఆలకించి నమ్మడమెల్లా

అంత వింత గాథల్లో ఆనందలాల

బాపురే బ్రహ్మకు చెల్ల వైనమంత వల్లించవల్ల

రేపల్లె వాడల్లో ఆనందలీలా

అయినవాడే అందరికి అయినా అందడు ఎవ్వరికీ

బాలుడా గోపాలుడా లోకాలపాలుడా

తెలిసేది ఎలా ఎలా ఛాంగుభళా

నల్లరాతి కండలతో కరుకైనవాడే

వెన్నముద్ద గుండెలతో కరుణించుతోడే

నల్లరాతి కండలతో కరుకైనవాడే ఆ నందలాల

వెన్నముద్ద గుండెలతో కరుణించుతోడే ఆనందలీలా

ఆయుధాలు పట్టను అంటూ బావ బండి తోలిపెట్టే ఆ నందలాల

జాణజానపదాలతో ఙానగీతి పలుకునటే ఆనందలీల

బాలుడా గోపాలుడా లోకాలపాలుడా

తెలిసేది ఎలా ఎలా ఛాంగుభళా

ఆలమందకాపరిలా కనిపించలేదా ఆ నందలాల

ఆలమందు కాలుడిలా అనిపించుకాదా ఆనందలీల

వేలితో కొండను ఎత్తే కొండంత వేలు పట్టే ఆ నందలాల

తులసీదళానికే తేలిపోయి తూగునటే ఆనందలీల

బాలుడా గోపాలుడా లోకాలపాలుడా

తెలిసేది ఎలా ఎలా ఛాంగుభళా

నిగ్గదీసి అడుగు

నిగ్గదీసి అడుగు ఈ సిగ్గులేని జనాన్ని

అగ్గితోటి కడుగు ఈ సమాజ జీవచ్ఛవాన్ని

మారదు లోకం మారదు కాలం

దేవుడు దిగిరానీ ఎవ్వరు ఏమైపోనీ

మారదు లోకం మారదు కాలం

గాలివాటు గమనానికి కాలిబాట దేనికి

గొర్రెదాటు మందకి నీ ఙానబోధ దేనికి

ఏ చరిత్ర నేర్చుకుంది పచ్చని పాఠం

ఏ క్షణాన మార్చుకుంది చిచ్చుల మార్గం

రామబాణమార్పిందా రావణ కాష్టం

కృష్ణ గీత ఆపిందా నిత్య కురుక్షేత్రం

పాత రాతి గుహలు పాల రాతి గృహాలైనా

అడవి నీతి మారిందా ఎన్ని యుగాలైనా

వేట అదే వేటు అదే నాటి కథే అంతా

నట్టడవులు నడివీధికి నడిచొస్తే వింతా

బలవంతులె బ్రతకాలనే సూక్తి మరవకుండ

శతాబ్దాలు చదవలేద ఈ అరణ్య కాండ